| Buona navigazione con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Coniugazione di: nuntio, nuntias, nuntiavi, nuntiatum, nuntiāre coniugazione: 1 - transitivo - attiva (Ita) = annunziare, notificare, (eng) = announce, relate, inform, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego nuntio tu nuntias ille nuntiat nos nuntiāmus vos nuntiātis illi nuntiant | Io annunzio Tu annunzi Egli/Ella/Esso annunzia Noi annunziamo Voi annunziate Essi/Esse/Loro annunziano |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| ego nuntiābam tu nuntiābas ille nuntiābat nos nuntiabāmus vos nuntiabatis illi nuntiābant | Io annunziavo Tu annunziavi Egli/Ella/Esso annunziava Noi annunziavamo Voi annunziavate Essi/Esse/Loro annunziavano |
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| ego nuntiavi tu nuntiavisti, nuntiasti... ille nuntiavit nos nuntiavĭmus vos nuntiavistis, nuntiastis... illi nuntiavērunt, nuntiarunt, nuntiavere... | Io annunziai Tu annunziasti Egli/Ella/Esso annunziò Noi annunziammo Voi annunziaste Essi/Esse/Loro annunziarono |
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| ego nuntiavi tu nuntiavisti, nuntiasti... ille nuntiavit nos nuntiavĭmus vos nuntiavistis, nuntiastis... illi nuntiavērunt, nuntiarunt, nuntiavere... | Io ho annunziato Tu hai annunziato Egli/Ella/Esso ha annunziato Noi abbiamo annunziato Voi avete annunziato Essi/Esse/Loro hanno annunziato |
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| ego nuntiavĕram, nuntiaram... tu nuntiavĕras, nuntiaras... ille nuntiavĕrat, nuntiarat... nos nuntiaverāmus, nuntiaramus... vos nuntiaverātis, nuntiaratis... illi nuntiaverant, nuntiarant... | Io avevo annunziato Tu avevi annunziato Egli/Ella/Esso aveva annunziato Noi avevamo annunziato Voi avevate annunziato Essi/Esse/Loro avevano annunziato |
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| ego nuntiavi tu nuntiavisti, nuntiasti... ille nuntiavit nos nuntiavĭmus vos nuntiavistis, nuntiastis... illi nuntiavērunt, nuntiarunt, nuntiavere... | Io ebbi annunziato Tu avesti annunziato Egli/Ella/Esso ebbe annunziato Noi avemmo annunziato Voi aveste annunziato Essi/Esse/Loro ebbero annunziato |
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego nuntiavĕram, nuntiaram... tu nuntiavĕras, nuntiaras... ille nuntiavĕrat, nuntiarat... nos nuntiaverāmus, nuntiaramus... vos nuntiaverātis, nuntiaratis... illi nuntiaverant, nuntiarant... | Io avevo annunziato Tu avevi annunziato Egli/Ella/Esso aveva annunziato Noi avevamo annunziato Voi avevate annunziato Essi/Esse/Loro avevano annunziato |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| ego nuntiābo tu nuntiābis ille nuntiābit nos nuntiabĭmus vos nuntiabĭtis illi nuntiābunt | Io annunzierò Tu annunzierai Egli/Ella/Esso annunzierà Noi annunzieremo Voi annunzierete Essi/Esse/Loro annunzieranno |
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| ego nuntiavĕro, nuntiaro... tu nuntiavĕris, nuntiaris... ille nuntiavĕrit, nuntiarit... nos nuntiaverĭmus, nuntiarimus... vos nuntiaverĭtis, nuntiaritis... illi nuntiavĕrint, nuntiarint... | Io avrò annunziato Tu avrai annunziato Egli/Ella/Esso avrà annunziato Noi avremo annunziato Voi avrete annunziato Essi/Esse/Loro avranno annunziato |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| ego nuntiem tu nunties ille nuntiet nos nuntiēmus vos nuntiētis illi nuntient | Io annunzi Tu annunzi Egli/Ella/Esso annunzi Noi annunziamo Voi annunziate Essi/Esse/Loro annunzino |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| ego nuntiārem tu nuntiāres ille nuntiāret nos nuntiarēmus vos nuntiarētis illi nuntiārent | Io annunziassi Tu annunziassi Egli/Ella/Esso annunziasse Noi annunziassimo Voi annunziaste Essi/Esse/Loro annunziassero |
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| ego nuntiavĕrim, nuntiarim... tu nuntiavĕris, nuntiaris... ille nuntiavĕrit, nuntiarit... nos nuntiaverĭmus, nuntiarimus... vos nuntiaverĭtis, nuntiaritis... illi nuntiavĕrint, nuntiarint... | Io abbia annunziato Tu abbia annunziato Egli/Ella/Esso abbia annunziato Noi abbiamo annunziato Voi abbiate annunziato Essi/Esse/Loro abbiano annunziato |
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego nuntiavissem, nuntiassem... tu nuntiavisses, nuntiasses... ille nuntiavisset, nuntiasset... nos nuntiavissēmus, nuntiassemus... vos nuntiavissētis, nuntiassetis... illi nuntiavissent, nuntiassent... | Io avessi annunziato Tu avessi annunziato Egli/Ella/Esso avesse annunziato Noi avessimo annunziato Voi aveste annunziato Essi/Esse/Loro avessero annunziato |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| ego nuntiārem tu nuntiāres ille nuntiāret nos nuntiarēmus vos nuntiarētis illi nuntiārent | Io annunzierei Tu annunzieresti Egli/Ella/Esso annunzierebbe Noi annunzieremmo Voi annunziereste Essi/Esse/Loro annunzierebbero |
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| ego nuntiavissem, nuntiassem... tu nuntiavisses, nuntiasses... ille nuntiavisset, nuntiasset... nos nuntiavissēmus, nuntiassemus... vos nuntiavissētis, nuntiassetis... illi nuntiavissent, nuntiassent... | Io avrei annunziato Tu avresti annunziato Egli/Ella/Esso avrebbe annunziato Noi avremmo annunziato Voi avreste annunziato Essi/Esse/Loro avrebbero annunziato |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| nuntia nuntiate Futuro nuntiato nuntiato nuntiatote nuntianto | annunzia annunziate annunzierai annunzierà annunzierete annunzieranno |
| INFINITO | |
| Presente | |
| nuntiāre | annunziare |
| INFINITO | |
| Perfetto | |
| nuntiavisse, nuntiasse... | avere annunziato |
| INFINITO | |
| Futuro | |
| nuntiaturum esse, nuntiaturam esse, nuntiaturum esse, nuntiaturos esse, nuntiaturas esse, nuntiatura esse... | essere per annunziare |
| GERUNDIO | |
| nuntiandi, nuntiando, nuntiandum, nuntiando... | di annunziare ad a annunziare annunziare da, con.. annunziare |
| SUPINO | |
| nuntiatum | a/ad annunziare |
| PARTICIPIO | significato |
| Presente | che annunzia |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.nuntians Gen.nuntiantis Dat.nuntianti Acc.nuntiantem Voc.nuntians Abl.nuntiante, nuntianti... | nuntiantes nuntiantium nuntiantibus nuntiantes nuntiantes nuntiantibus |
| Femminile | |
| Nom.nuntians Gen.nuntiantis Dat.nuntianti Acc.nuntiantem Voc.nuntians Abl.nuntiante, nuntianti... | nuntiantes nuntiantium nuntiantibus nuntiantes nuntiantes nuntiantibus |
| Neutro | |
| Nom.nuntians Gen.nuntiantis Dat.nuntianti Acc.nuntians Voc.nuntians Abl.nuntiante, nuntianti... | nuntiantia nuntiantium nuntiantibus nuntiantia nuntiantia nuntiantibus |
| PARTICIPIO | significato |
| Futuro | che annunzierà |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.nuntiaturus Gen.nuntiaturi Dat.nuntiaturo Acc.nuntiaturum Voc.nuntiature Abl.nuntiaturo | nuntiaturi nuntiaturorum nuntiaturis nuntiaturos nuntiaturi nuntiaturis |
| Femminile | |
| Nom.nuntiatura Gen.nuntiaturae Dat.nuntiaturae Acc.nuntiaturam Voc.nuntiatura Abl.nuntiatura | nuntiaturae nuntiaturarum nuntiaturis nuntiaturas nuntiaturae nuntiaturis |
| Neutro | |
| Nom.nuntiaturum Gen.nuntiaturi Dat.nuntiaturo Acc.nuntiaturum Voc.nuntiaturum Abl.nuntiaturo | nuntiatura nuntiaturorum nuntiaturis nuntiatura nuntiatura nuntiaturis |
| - Coniugazione completa di nuntiari Forma passiva |